Quixera que esta receita fora unha homenaxe á miña abuela. Foi ela quen me falou por primeira vez deste xeito de conservar as sardiñas. E por curioso que pareza e co cariño que lles teño, ainda non as probei, pero si as teño preparadas para o consumo.
O conto é salgar o peixe durante horas ou días para preparalo posteriormente.
O procedimento ven sendo así: lávanse, decapítanse, desespíñanse e eviscéranse as sardiñas. Déixanse limpas e abertiñas polo ventre sen chegar a retirar a cola. Nun recipiente bótase sal gorda no fondo (eu utilicei unha que venden en paquete de 2 Kg indicada especialmente para salazóns, cociña "á sal"...), e vanse deitando por capas as sardiñas alternadoas con outra cobertura de sal, de xeito que ao final non queden as sardiñas ao aire.
Este sería o resultado da cobertura total (Foto 1)
E ao seu lado temos as sardiñas despois de 4 días.
Se se deixan máis de un día con sal é bo deixalas a remollo dun día para o outro (camo o bacallau)
O xeito máis común de preparalas é cocidas con cachelos. Primeiro cócense as patacas e nos últimos minutos bótanse as sardiñas.
Prometo voltar con novas despois de catalas. A miña ilusión é preparlle unha empanadiña á abuela, que é a sua debilidade.
10 comentarios:
Pois en Foz facemos os chicharros (xurelos) lañados (sigo dicindo que fai falla un consello regulador do chicharro lañado e a denominación de orixe; jejeje). Deixoche o enlace para que vexas a receta: http://ourizosechicaros.blogspot.com/2006_06_01_archive.html
Un saúdo.
Poño aquí o link de Sapoconcho, para os amigos do pincho (de pinchar nos links)
Chicharro Lañado
Un poco de transculturalidad.
Ayer mismo me acerqué en Madrid a una taberna andaluza, y me tomé un plato que llamaban "Malagueños".
Los Malagueños, eran pequeñísimas sardinas, destripadas y sin raspa, hechas a la plancha. Por lo salados que estaban, me parece a mi que tambien habían estado en salmuera como las sardinas salpresas.
Mira por donde va a haber (y seguro que hay más) una conexión culinaria Galicia - Andalucía.
Aunque soy de Murcia, he leido tu receta de "sardiñas", la abuela las hacía como a mi me enseñaron unos pescadores de Altea, donde paso las vacaciones de verano.Las conservo en aceite de oliva y las sirvo bien en ensalada de ahumados o como si fueran anchoas. Todavía tengo 3 botes de 1 Kg. de las que preparé este verano...Están riquisimas, en Murcia nos las solemos comer con "fabes" habas tiernas. Hablo catalán,italiano y quiero hablar galego Adiós Ruth un abrazo
Bueno, con lo que comentas sobre Murcia parece demostrarse que sí que hay una relación culinaria clara entre el Atlántico y el Mediterraneo. Cosa que no me sorprende nada, porque marineros y pescadores son todos.
É o meu xantar de hoxe: sardiñas lañadas. A verdade é que fai anos que non as como, pero o outro día agasalláronnos cunhas boas sardiñas que decidimos lañar.
Levan xa varios días no sal, así que as deixei a desalar pola mañán. Imos a tomalas con patacas cocidas con cebola (di a miña nai que ás sardiñas lles gusta moito), e con pementos (aínda caseiros) fritos.
Vou facelas hoxe, pois xa levan dous días no sal. O que pasa que a miña nai non as facía coma a abuela de Ruth. A ver como me saen. O que si me dixo a miña irmá, hoxe, é o da cebloa, que comentaba tamén alguén por aí.
Eu fago os chicharros lañados da seguinte maneira (coma vós, máis ou menos), sácolles a cabeza e a tripeirada e láboos ben. Ábroos como o bacallao e bótolles sal grosa (coma que se lle bota ó polbo á feira), tanto por dentro como por fóra. Déixoos así dun día para outro e volvo a lavalos e logo cólgoos a secar a poder ser ao sol. Despois para comelos, se é de campo, mellor nunha grella e con brasa de madeira (mellor que a de carbón) e se é na casa, fágoos á prancha e con cachelos, pero tamén fago antes nun pequeno cazolo no que boto cebola con aceite de oliva e unha area de sal para logo de botados no prato os chicharros, botarlle a cebola por riba.
Mil gracias anónimo, moi bóa a idea das cebolas. Teño ganas de probar estas variantes.
A min tamén me gustan moito os chicharros lañados e con refrito. O refrito xa sabes que se fai botando unha pinga de aceite nunha tixola pequena e no aceite bótase uns allos cortados en láminas. Cando vexas que o allo comeza a torrar, sacas a tixola do lume e cando vexas que enfriou un pouco, bótaslle un pouco de pemento doce e remexes ben cunha culler ou garfo mellor de madeira, e remexendo volves a poñelo outro pouco no lume para que non che enfrie de todo e logo bótasllo ao chicharro e ós cachelos por riba.
Ó refrito hai quen lle bota unha gota de vinagre, pero a min fáiseme moi forte e tamén hai que lle mestura un chisco de pemento picante polo medio do doce. A gustos.
Publicar un comentario