Choubisnesfood (na casa)

Pasaron moitas cousas no 2020, pero ademáis de todo o malo houbo algunha sorpresa moi agradable. Moitos en Vigo tiñamos moitas lembranzas de Diego (ex-OhSushi, ex-Barrabasada). E de repente... ¡apareceu Choubisnesfood! 

Cunha pequena peculiaridade porque non é un restaurante se non que traballa habitualmente facendo comida para levar (ainda que tamen arraxa brunchs e alguns xantares en plan pop-up de estes). E tampouco ten web, se non que comunica todo e xestiona todo con Instagram (que non deixa de ser unha bóa idea ainda que eu inicialmente pensaba que era un fastidio que non tiveran web, ó final, as webs dos restaurantes no móvil non son sempre son cómodas). 

Ver esta publicación en Instagram

Una publicación compartida de Choubisnesfood (@choubisnesfood)

Pero o principal é que a proposta gastronómica segue incidindo nas combinacións arriscadas e moi orixinais.

Hai uns meses atreveuse cuns "picantones" lacados estilo pekin co seu arroz frito e unha ensalada de repolo con fiuncho: 

E de postre unha crema de coco con lichis.... fantástica. 

E algunhas de estas ideas que a un non se lle ocurrirían coma xarda afumada, pero en lugar de comer nun prato, a idea e tomala nun bolo coma de hotdog:

Esta caralludo. 

E tamén teño probado un ceviche alucinante que fan (isto xa é algo máis ortodoxo). 

Pescado con salsa satai y arroz

Banofee pie en tarrina

Poke de salmon e kimchi.

Mala Uva Wine Bar (2021)

Polo meu cumpleanos... regaleime uns viños (especiais) e uns pinchos (moi ricos).

O lugar foi o MalaUva. É un sitio que lle tiña moitas ganas. Por un lado estiveron pechados varias meses e non había take away (ainda que se lles podían encargar viños, pero non sabía). De todas formas a experiencia bóa para min e ír ali, deixar que che escollan viños ó seu xeito e probar unha copa dun e unha copa de outro.

E esta vez a cousa foi así. Comendo os petiscos (fantásticos) que teñen e probando diferentes viños.  

Xarda & boliño - Cun pinot noir (sí un viño tinto) de Borgoña (perdonade, non podo dicir que adega é porque non o apuntei, e coma vedes pola botella non hai maneira de ver a adega).

 

Bocadiño de cacheira a baixa temperatura - Chenin blanc moi inusual do Loira. Les Cocus - 2018. 

 

Tabla de queixos: galego de leite cru, comté e gorgonzola, e neste caso houbo unha comparativa entre 2 estilos de facer Rieslings. Un Weingut Wolf seco... cun caracter moi especial, e un Dr. Loos do Mosela. 

E de postre, torija e un Barbeito Madeira. 

Todos os viños unha maravilla. Todos diferentes, todos moi especiais.
Non podo menos que dar ganas ó taberneiro é a cociñeira, e dar gracias a MalaUva por existir.

Caldo con Filloas (Frittatensuppe)

Hoxe ía facer filloas de caldo e caín na conta que podería tentar facer unha cousa que fan en Austria e Alemania...

 
Supoño que xa sabedes que en toda Europa fan filloas (con outro nome). Pois gracias a unha amiga austríaca descubrin que fan unha sopa na que poñen dentro filloas cortadas en tiras (coma se fora pasta). En Austria chamase Frittatensuppe (en Alemania Pfannkuchensuppe).

• Pfannkuchensuppe
• Sopa de Crespelle (Frittatensuppe) 

Ahí pensei ... aquí en Galicia temos filloas, e temos caldo ¿coma é que ninguén pensou en algo así? Pois aquí imos facer.

Fixen filloas de caldo (ovo, fariña e auga de caldo). Estan escuras porque acabei a fariña de trigo e completei con fariña de centeo. Pero na receta orixinal esto faise con fariña de trigo.

 

E logo cortanse en tiriñas e engades o caldo (eu tamén puxen cacheira, pero non se ve na foto) e tomalas antes de que se desfagan as filloas (porque co caldo vaise desfacendo).

 

 

Chilaquiles verdes con huevos y crema.

Un clásico dos almorozos mexicanos (incluso ten versión de rúa, que é facer unha torta -bocadillo- con chilaquiles): triangulos de tortilla fritidos (chamanse totopos ainda que en España algún os chama "nachos", pero ese nome é para outra cousa).  E moi sinxelo de facer ..... 

Isté é unha das mellores opcións que se poden facer con productos mexicanos "de supermercado". Porque fritas, as tortillas industriales quedan ben. Coma tomates verdes non é algo que se venda en Galicia, pois mellor usar as salsas de lata. Cunha latiña pequena pois xa sirve. Se podedes conseguir follas de aguacate, podes poñelas na salsa para que lle den sabor (a salsa dos chilaquiles leva normalmente epazote ou hoja santa, pero podemos poñer folla de aguacate).

E xa está ... hai 2 escolas para tomar os chilaquiles:
- poñer a salsa moi quente nos totopos e deixalo un rato para que se vaia ablandando
- poñer a salsa templada xusto no momento de ir comer: enton os totopos estan crujientes

E xa está. Xa sabedes se un día queredes cociñar algo moi fácil e que é moi mexicano. (Este plato obviamente esta moito mellor con salsa caseira, pero a salsa de lata serve).

Benvida ó 2021 con con ostras

 A ver, non sei de onde ven esta tradición pero en Vigo (A Pedra) teñen a tradición de ir tomar 12 ostras (ás 12 do día, apuntade o dato porque non é precisamente un plan para ir de reeenganche). 

Eu fixeno 2 anos (un de eles foi frustrado porque quedei durmido esperando que abriran A Pedra), e a verdade pereceme unha tradición interesante, porque coido que as ostras é algo que pega moi ben ca resaca (de todas formas non é boa idea gastar os cartos en tomar ostras cando estás moi perxudicado porque non o vas a apreciar e as ostras son ben caras, mellor vai polo chocolate). 

Bueno, pois este ano decidín que ía recibir o 2021 con ostras, pero non podía (nen quería) ir por A Pedra. Descubrín que en Galicia temos un proveedor de ostras de primeira: @abocaostras
Encargalas en entreganchas na casa. 

Eu tiña un pouco de medo porque nunca me puxera a abrir ostras e pensaba que sería díficil. Facil, facil non é ... pero se te informas ben coma facer para abrilo e pos coidado non te mancas e non estropeas as ostras. Coido que o fixen bastante ben. 

Se mirades as miñas ostras observaredes que fixen 6 ó natural e outras 6 levan unha salsa.






Esta salsa que fixen vai en tributo a México, onde vivín moitos anos. Alí é moi habitual que fagan as ostras (ostiones rasurados) con vexetais picados e salsas. Así que preparei unha salsiña con chiles que tiña na casa e alá foron (quedaron picosos a eito, e a verdade costoume un pouco tomalos, pero mira, non foi mala cousa porque espertei).

Calqueira das dúas opcións, excelentes. As ostras fresquisimas e sabrosas...

Oes e xa casi paso por alto a maridaxe. As ostras ca súa salinidade e mineralidade chaman por un viño mineral e salino ... e recomendáronme (en Vidi, na rúa Miñoca) A Pedreira 2019 de Fulcro ... que xa polo nome medio dí... que é un albariño moi granítico e salino. Estivo excelente a recomendación.

Unha maravilla de entrada no 2021.