viernes, 11 de agosto de 2023

Enoteca Vini e Spiriti (Bérgamo)

 

Esta breve viaxe miña por Lombardía e Veneto foi moito de meterme en Enotecas. As Enotecas italianas son o equivalente ás nosas Vinotecas. Son locales que funcionan como tendas pero que tamén funcionan coma lugares de tomar viños e en moitas de elas tamén teñen opcións de xantar. 

Eu ía este ano con moito interés de probar viños, así que escoller Enotecas funcionaba ben, pero por outro lado tamén lles vin outras avantaxes: son lugares un tanto máis informais en comparación cos restaurantes (Osterias ou Ristorantes), funcionan máis para os italianos (sen ter ningún problema cos sitios turísticos) e logo vin que de comida ... están moi ben. 

O que si, é que na comida tenden a ser simples (menús máis curtos) e en algún caso e dependendo da hora, pois teste que atingir a cousas frías e picoteo (que tamén e moi interesante porque así podes probar as cousas típicas da zona). 

Neste caso en Bérgamo, moi perto da estación de trens (que xa sabedes en Europa que os barrios da estación adoitan a ser máis ben lugares de comida exótica) estaba esta vinoteca. Moi agrande, moi amplia e moi xeitosa. 

En canto á bebida tirei por probar un viño da rexión de Lombardía (producido á beira de Bérgamo, pero na parte que xa tira cara a chaira):

O de Bio non era intencionado (só coincidiu que era o viño de Valcalepio que tope interesante). Pero si teño observado que en Italia as adegas pequenas e que buscan facer viño coidadoso, pois habitualmente xa se pasaron ó Bio. 
Iste ven sendo o viño tinto básico de esa adega, pero a ver ... o de básico é só porque os outros son máis selectos e máis caros. Para nada algo de batalla. O Valcalepio DOC, tira das mesmas uvas ca o Burdeos (Cabernet Sauvignon y Merlot), así que xa medio podedes imaxinar que carácter ten... pero claro, o terroir e o clima é diferente. Si que estamos cun viño intenso, froitos vermellos e especias. Intenso, pero elegante cun punto de frescura. Con algo de madeira e tempo (6 anos tiña xa esta colleita) para asentar. 

Por certo, que coma pasa en Italia, cando pides un viño (ou un aperitivo - un vermu, un spritz, ou algo máis cargado) sempre traen un aperitivo, algo de comida para picotear: 



Iso sí, para ter pedido un tinto con carácter, fixen unha maridaxe un tanto extraña, pois tirei pola pasta, e neste caso dúas pastas que non levan carne. 
Por certo, que os da Enoteca foron super simpáticos. Eu non me daba decidido entre un tipo de pasta e outro, e coma pedir dous platos de pasta ía ser moita comida, ofreceronme eles mesmos darme metade e metade para que poidera probar as dúas! Que simpáticos. 


Istes son os Scarpinocc. Son típicos da zona das montañas que esta xusto ó norte de Bérgamo. Trátase dunha pasta rechea, á que se lle da unha forma que asemella a zapatos (de ahí o nome, son coma escarpíns). E o que teñen de específico ademáis da forma é que non se fan con carne, son vexetarianos. Levan dentro queixo e herbas. (Disque porque veñen dun lugar onde non había demasiadas opcións de conseguir carne e por tanto eran así coma humildes). E en canto ó aderezo é (coma teño visto no norte de Italia habitualmente para as pastas con compango) moi sinxelo, manteiga, queixo e salvia. Está curioso o da salvia, porque se ben sempre a topas nas tendas xunta cas outras herbas aromáticas, pero logo non hai tantas receitas que a usen... supoño que porque ten un sabor ben forte. Aquí cos scarpinocc a idea era dar ese sabor forte. 



E logo outra pasta que non é típica do norte, porque é típica de Bari, na bota de Italia: Orecchiette con le cime di rapa. A "cime di rapa" son grelos. Sí, no sur de Italia usan moito os grelos. A diferencia dos galegos, alá non a usan para acompañar a carne de porco salgada, se non que neste caso faise con pasta e aromatizada con anchoas. E a combinación pega moito. Eu xa fixera na casa cos grelos a combinación esta vendo videos de cociñeiros italianos e quería ver coma era alá, e sí, quedalles coma me quedara  min. 

De postre pois algo que xa todos coñecedes e que vai sobre seguro, un tiramisú: 


E co café, nos restaurantes italianos sempre traen un dixestivo. De agasallo da casa. Neste caso era "grappa". Unha señora grappa nin máis nin menos de 

Niste caso era grappa de Piamonte, de uva Barbera, en Asti, onda producen os famosos viños. 


E bueno, quedei contentísimo. Saín un pouco polo aire, porque tomei unha botella de viño eu só, pero coma non tiña que conducir (viaxaba en tren) pois todo perfecto. 

Vini e Espiriti 

domingo, 30 de julio de 2023

Enoteca Pacengoto (Pacengo, Lago di Garda)


 Estabamos nun camping nun pequeno pobo na beira do Lago Garda. O pobo chámase Pacengo. As cousas que me chamaron a atención: era moi pequeno (nen banco tiña xa), que ademáis de campings a maioría das terras estaban a vides e oliveiras, e que había moitos restaurantes ou tendas que vendían viño (pero nengunha tenda de ultramarinos). Por certo, moi interesantes todos os restaurantes e moi xeitosas as tendas en canto a viño. 

Un día de casualidade, facíaseme tarde e o único sitio que topei aberto ainda no pobo era esta pequena (bueno, non tan pequena) enoteca: Pacengoto (entendo que é o xentilicio da xente de Pacengo). E foi entrar e ver que o sitio merecía moito a pena, e que tiña que ter pasado antes. Moi ben surtido de viños interesantes e bóas opcións de comer. 

Coma eu chegara a 10 minutos de que pechara no de comer non puden ser moi exquisito, pedín que me fixeran un prato de embutidos e encurtidos. 


En canto ós viños aquí ven unha cousa curiosa. Fixadevos na lista de viños por copa.

Se observades nas categorías de espumosos (bollicine), brancos (bianchi) e tintos (rossi), hai unha opción que non ten nome e que chaman "Pacengoto, Selezione Alla Cieca". Que ven sendo o que intuimos: o taberneiro escolle unha botella e os clientes catan o viño a cegas. Supoño que incluindo o xogo de tentar descubrir que viño é. Por certo que a aposta é arriscada porque se vedes en todos os casos, o viño a cegas é o máis caro da opción (8€). 

A ver, eu estou de paso e non hei voltar e teño moita curiosidade así que pedín o branco e o tinto da selección sorpresa. 

O branco francamente entantoume. Sendo fresco e agudo, tiña corpo e notábase tempo, pero o que máis me sorprendía era que tiña (entre outros sabores a froitas) un sabor moi intenso a laranxa doce e algo que a min me lembraba a algunha herba de cociña coma o tomillo ou a albahaca. 


O tinto tamén era ben curioso. Fresco pero cun golpe de taninos, así como cunha parte que parecía un viño atlántico pero que logo pegaba forte (forte pero gustoso, hehe). Quedei tamén ben curioso que viño sería. 


Pois os dous viños misteriosos eran: 

Co Monte delle Saette non acertei a tope, pero si ese sabor que lle notaba a algunha herba aromática si que din nas notas de cata que ten aromas a salvia, e a froitos tropicais (se cadra é o que me pareceu a min o tema da laranxa).  

O Ripasso de Valpolicella resultou ser un viño moi interesante. Interesante pola súa preparación sobre a que lera algo, pero nunca probara: en Valpolicella fan un viño moi intenso chamado amarone. Co bagazo de fermentar este viño aproveitan para usalo coma base para facer un viño tinto diferente do amarone pero que hereda o corpo intenso de este viño. Vaia, pois por iso notaba esa combinación curiosa de viño fresco pero corpo intenso. 

Para rematar, e porque me portei ben pois tomei de postre unha copiña do espumoso sorpresa que tiñan na carta: 


 Neste caso o viño sorpresa era un Lessini Durello Spumante Método Clássico DOC - Muni. Da denominación de orixe Lessini Durello DOC que está entre Verona e Vicenza. 


Pois eso, que quedei moi contento, probei uns viños moi interesantes da zona de Verona e arredores. 
Non sei se caeredes por Pacengo, pero en calqueira caso o Pacengoto tamén ten tenda online. 


Pacengoto


viernes, 28 de julio de 2023

Osteria Marengo (Lago di Garda, Provincia de Verona)

 

Gosto moito que para os italianos a casqueria é algo normal en calqueira restaurante. (En España hai, pero… en restaurantes específicos e… cando foi que vichedes figado nun menu?).

- lucio do Lago de Garda con polenta
- fegato alla veneciana (figado encebolado, pero con herbas e especias)
- cafe e amaro
- o viño era un branco Lugana (adega Montonale)

E se cadra o que non vos vai chistar tanto... 50€. 

O sitio é a Osteria Marengo, nun pequeño pobo na beira do Lago de Garda (Pacengo), a 50 km de Verona. 







miércoles, 26 de julio de 2023

Pois Venecia non está mal!

 

O típico de Venecia é dicir que está abarrotada, que é moi cara e que cheira mal. 

Pero eu non vou contradecir as 3 cousas. Había sitios que non se podía ca xente, pero en xeral a maior parte da cidade (que é moi grande) estaba super tranquila e ata un tanto desertica. Nengún problema de cheiros excepto 2 sitios. E en canto ós prezos vimos cartas de 11€ por un xelado, pero en xeral café a 1.2€ e xelados a 2.5€. Nen sequeira hai que buscar moito. 

A verdade contaranme tanto e tan mal de Venecia que nin gañas tiña de ir, pero logo dunha visita un tanto fugaz (viaxamos con nenos nunha vaga de calor), quedei contento do sitio, e xa estou planexando arranxar unha visita de fin de semana en outono e inverno (aloxandome na cidade se pode ser). 

Museos, bós sitios de comer e beber, e moito que pasear e fotografiar.



lunes, 1 de mayo de 2023

Cea+Cata: Finca Cuarta no Living



Xenial cena-cata no Living con viños de Finca Cuarta (Sober, Lugo).

Ambientazo xenial (gracias compis de mesa), a cociña do Living sempre 🔝, e os de Finca Cuarta agasallaron cos seus viños de mercado e dous experimentos que ainda non venden: o Malcriada, que é parente da Consentida e un godello criado en bota de Xerez que colleu aromas del.

Estade atentos o instagram de @livingvigo porque vai a haber máis catas.

Viera curada con aliño thai
+ Finca Cuarta Godello 22

Taco de maíz gallego con pulpo y guacamole
+ Finca Cuarta Godello Bota 21

Vaca gallega de raza Frisona madurada con bearnesa
+ Finca Cuarta Mencia 22

Raviolón de cordero y repollo conras el hanout
+ A Costa Raspon 2019

Pizarra de quesos artesanos de pequeños productores
+ Consentida 2019 "Fermentado en barrica desfondada"

Trufas de Chocolate
+ Malcriada 18 en foudre de hormigón 

 

Living: https://www.instagram.com/livingvigo/

Finca Cuarta: https://www.instagram.com/fincacuarta_byrubenmoure/

 

 

miércoles, 12 de abril de 2023

De viños por Pingo Doce


 ¿Que sentido ten escribir sobre o tema dos viños no supermercado portugués Pingo Doce? Pois a verdade non sei moito, pero se cadra vós estivechedes alí e chamouvos a atención coma é o tema dos viños nese super, ou ben estades interesados nos viños portugueses a bó prezo ou sinxelamente ides ó Pingo Doce a mercar café, bacalhau e viño Porto e nunca repararedes nesto outro. 

Pois veña, eu aquí comento e vos xa decides logo. Recomendo 3 viños de 3 rexións de Portugal que non son tan coñecidas coma as típicas Vinho Verde, Douro, Dao, Bairrada, Alentejo...  (iso ó final). 

Cousas que me chamaron a atención do Pingo Doce: 

  • As caixas de cartón. Aquí en España hai moitas caixas de estas de cartón con billa, pero ... non é habitual ver viño de Denominación de Orixe en caixa de cartón. Polo que vin, pola variedade que teñen e polo que leva a xente, ós portugueses lles encanta este formato e deixan o das botellas (garafas) máis ben para viños especiais e tal. 
  • O prezo dos viños... teñen un prezo bastante competitivo. É habitual ter unha burrada de viños por baixo dos 10€, hai unha chea de viños por baixo dos 20€ con moi bóa pinta. Coido que isto é máis ben unha elección (con sentido) dos de Pingo Doce, porque si teño ido a tendas algo máis luxosas de viño portugués e ahí por contra non hai nada por baixo dos 10€ e calqueira cousa sube dos 20€. 
  • As rebaixas. Os viños teñen rebaixas... do 30%, do 50% do 60%. En serio! Iso deixoume tolo. Aquí en España teño visto algún viño rebaixado en algún super, pero nin de lonxe a un 60%. Ademáis non é que tivesen 4 botellas nunha esquina, se non que ás veces tes metade dos viños rebaixados. Cando vin tales rebaixas tiven medo incluso que estiveran estropeados ou que levaran moito tempo na tenda... pero bueno, arrisquei (e adianto que saiu de carafio). 
  • A cantidade de zonas xeográficas que teñen en Portugal. Dame a sensación que a cada pouco teñen máis. Imos buscar un mapa para ilustrar o tema. 


 E agora vai a miña recomendación de viños que topei (e rebaixados no Pingo Doce). Coma non teñen moitas botellas e algunhas de estas adegas non teñen tanta producción, pois a saber se repiten, nen se estarán baratos. Pero se non teñen estes aconsello que miredes as botellas que non son das 3 o 4 DOs grandes, porque nas pequenas hai xoias. 

Por desgracia na foto de enriba veredes que merquei moitos máis viños ... e ises non me gustaron nada. A verdade foi unha aposta ariscada. Tamén cada un de nos ten o seu gusto no viño. De todas formas quedo contento porque de 8 viños que merquei, gostei moido de 3. 


Prova Régia, Arinto, 2021, Bucelas DOC


Non sei se tedes escoitado da uva Arinto e da zona de Bucelas (pegada a Lisboa, pero nas montañas) que é moi pequena e case non fan viño. Pois bueno, é un viño moi cotizado e super complicado de conseguir. Pois eu topei este viño rebaixado a 7€ (de normal era a 14). Ainda a 14€ é moi bó prezo para esta zona. Pero claro eu tiña a dúbida de se estaría a nivel dos outros viños da contorna, e a verdade é que sí, que tiña o carácter, o sabor moi mineral, esa frescura cun final moi elegante. Quedei ben contento. 


Centum Cellas, Reserva 2019, Beira Interior DOC 


Ostras, iste si que estaba rebaixado! O 60%, así que merquei un viño de 20€ a 8€. Ostras, desconfiaba que algo raro tiña que haber. E non había nada raro. Este viño da para calar a un cuñado (ademáis pon "Reserva" así qué entendemos de que vai o choio porque é coma en España). Enche na boca, con corpo, pero tamén suave, sen exceso de amargura,.... moi afrancesado. Beira Interior, que eu non tiña moi localizada está nas montañas, xa pegado á Salamanca/Cáceres. Ten un clima moito máis extremo e dalles un carácter moi especial entre os viños Portugueses (que adoitan a a ter climas máis suaves). 
Ah, coma pasa con moitos viños portugueses... nada de monovarietais. Este viño leva: Trincadeira, Rufete e Jaén (a pesar do nome, todas son típicas e específicas portuguesas). 




Adega de Pegoes. Vinho Branco 2021. Peninsula de Setubal.  

Aquí outro exemplo de viños multivarietais portugueses, sacade a libreta e ide apuntando: Arinto, Vedelho, Chardonnay, Antao Vaz e Fernao Pires. Si, todas esas uvas diferentes. Eu dos viños de Setubal, non sabía moito. Si lembro sempre de ver nas tendas a vender o "Moscatel de Setubal", pero non sabía que había viños de outro estilo. De todas formas observade que istes son "vinhos da península de Setubal", para non confundilos cos da DO. Este é un viños bastante económico (6€), xove, pero que me encatou, con sabores moi frescos, de froita verde (mazá), pero con punch. Quedei encantado. 

Bueno, cando regrese polo Pingo Doce, seguirei investigando, pero de ver algún de estes 3, pois ven para casa.  










sábado, 8 de abril de 2023

¡Volvamos a los 70s! Cuando la fondue era sofisticación.

Pues mirando aquí por casa de mis padres apareció esto ... que es el folleto de un juego de fondue. 

A lo mejor estoy equivocado, pero me da que a finales de los 70s era muy popular el comprarse (o regalar) juegos de fondue. Y al idea era usarlas en las reuniones de casa y que esas veladas fueran todo un éxito. (Por cierto, atención, la primera foto parece que hay unas salchichas ...) 




Fondue Borgoñona



Fondue Suiza


Fonduta Piamontesa

¡Y fondue española! 

sábado, 11 de marzo de 2023

Que ben estivo Entreviños 2023!

 

Xa con ganas de EntreViños 2024!

A feira Entre Viños Muta foi "unha pasada"! 😊

Foi excelente e recomendo moito para que no próximo ano acudades.

Houbo moitas actividades e se ben o doming foi moito de probar viños e falar cos adegueiros, o sábado foi imprescindible porque tivemos unha sesión máis calmada onde poidemos probar viños e aprender moito de profesionais: Luis Paadin, Martiño Santos e Xosé Gontá

Que non todo é probar viños se non entender tamén algo do contexto e coma estan os viños galegos con respecto os de outros lados e que lle fai falla ó sector.

O domingo xa foi o desparrame. A posibilidade de probar viños a eito (uns cataban e escupian pero eu non, así que tiven que ir máis amodo ca outros).

O interesante non foi só catar viños. Alguns dos viños que poidemos probar non están no mercado, ou teñen tan poucas botellas que probablemente nunca os tomaríamos se non. E interesante poder probar experimentos e coñecer cousas que veñen.

Pero o que complementa todo é ter ó colleiteiro/adegueiro e que explique o que fai, non só nos viños se non na viña e na terra. Cantas cousas aprendín!