Unha non planificada deliciosa cata de viños alemáns

Mosel by Flashbaxxx

Non podía imaxinar que hoxe tivese unha experiencia tal. Tiña uns coñecidos que compraran unha entrada para unha cata de viños alemáns e un non pudo ir. Eu apunteime, sen saber moi ben que podería ser (nunca fun a unha cata e non sabía moi ben coma eran estas cousas).

Pois tiven unha sorte xenial, menuda experiencia interesante, e sobre todo: vaia viñazos que tiven ocasión de probar.

O viño alemán de calidade é perfecto para desoncertar a calqueira dos que teñen prexuizos e pretenden saber desto do viño:

• "A calidade do corcho é fundamental para a conservación do viño." Pois a ver que cara pon cando lle poñas un Peter Jakob Khun Quarzit 09 que ven con tapón de rosca. (Un viñazo seco con sabor mineral, e unha acidez alucinante).
• "A acidez no viño e algo non desexable". Pois a ver que din ante un Karp - Schreiber Brauneberger Mandelgraben Kabinett Trocken 2008, un viño que é ácido a eito, pero que entra coma un ceo.
• "O viño blanco non conserva". Pois entón por exemplo tiñamos outro viño de fai 4 anos, un Georg Breuer Rheingau Riesling Auslese 08, que se ben estaba espectacular, quedabanlle anos para seguir mellorando.
• "O viño unha vez na botella, xa pouco mellora, hai que tomalo xa". Pois tivemos a sorte de tomar un Kabinett do Mosela (non indico a marca porque era xa non está a venda) do 2003, que segundo nos contaban, recén embotellado cheira a gas e que co paso dos anos cambiou completamente e desenrolou sabores frutales e florales.

É unha pena que xusto esta cata de viños alemáns xa pasou, e non haxa ocasión de recomendala, pero recomendaría moito que prestasedes o ollo á web de María Fechoría para ver que novas catas organizan (que polo que vin en esta merecen moito a pena):

Eventos de María Fechoría

(A todo isto, quero expiar a miña culpa públicamente e admitir que o que esto escribe non se comportou demasiado ben. Evidenciando a miña falta de categoría, non deixei viño nas copas, coma fan os expertos, e ademáis, seguramente por eso, animeime de máis e soltei algunha tontería que non debería ter dito. Ai, o viño, canto gusto, e canto perigro!)