Despois dunha boa comida, un bó dixestivo.
(Ainda que haberá xente alarmadísima por vernos beber tanto, pero xa estamos descarriados, non temos remedio).
Cada día un dixestivo diferente:
Coma un Calvados 12 anos (hai máis de 20 anos) de Pierre Huet. Que cousa
boa o Calvados potente e suave á vez e ainda que xa teñen uns prezos
altos, non chegou ó delirio exhorbitante do Cognac. A ver canto tarda e
poñerse isto prohibitivo.
E agora engañamos un pouco porque veñen 2 apertivos, que en realidade podense tomar ben de sobremesa polo seu amargor:
E poidemos comparar dous amaros (ainda que en Francia non usan ese
termo) da Auvernia. O tradicional e referente que é o Salers, feito con
xenciana e outras herbas. E logo está o Suze que é unha versión
máis recente e máis comercial de este estilo (ainda que eu acho
demasiado doce).
Outro licor que esta moi de moda agora é o de flores de sabugueiro. Hai unha marca moi famosa que sae en todos os cócteles, pero hai outro chamado Madame Sureau (Sureau é sabugueiro en francés) que vai perfecto para tomar con tónica ou soda.
E finalmente e non menos imprescindible en francia, o kirsh que fan en Alsacia. O licor de cereixas non ten nada de doce, é forte coma augardente que é, pero ten eses aromas a froita.
No hay comentarios:
Publicar un comentario